محبت الهی و آثار آن در قرآن و روایات
فاطمه طاشیان[1]
چکیده
محبت الهی از جمله موضوع هایی است که در حیطه علومی همچون علم روانشناسی، اخلاق، کلام و فلسفه، تفسیر و علوم قرآنی، جامعه شناسی و… کاربرد دارد.
واژه محبت از ریشه « حبب » که در لغت به معنی دوست داشتن و در اصطلاح به معنی گرایش به سوی چیزی لذتبخش است. رابطه حب بین خالق و مخلوق یک رابطه دو طرفه است. البته با وجود دو طرفه بودن دارای شدت و ضعف است که مخلوق و سعادت او در گرو محبت ورزیدن و دوستی با خدا است. آدمی میتواند از رذائل اخلاقی و شهوانی دوری جسته و به منبعی که کمال مطلق است چنگ زده و تمامی نقائص خود را جبران کند و به کمال و قرب الهی نائل شود. ضروری است انسان از محبوب حقیقی شناخت جامع و کاملی داشته باشد و از فرامین قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهمالسلام) کمک بگیرد تا در بیراهههای عشقهای مجازی گمراه نگردد.
محبت الهی آثاری چون دنیوی فردی، مثل کسب بالاترین درجات توحید، اعطای حکمت و… و آثار دنیوی اجتماعی مثل عامل وحدت جامعه اسلامی و سرافرازی حق و… و آثار اخروی مثل مغفرت الهی، امان از عذاب قبر و… را دارا می باشد. انسان باید ابتدا محبوب واقعی را بشناسد و به او عشق ورزد تا از این آثار بهره مند شود.
کلید واژه: محبت ، حب ـ محبوبیت نزد خدا ـ محبت پیامبر (صلی الله علیه وآله) ـ محبت اهل بیت (علیهم السلام) ـ آثار محبت اهل بیت (علیهم السلام)
……………………………………………………..
[1] - طلبه سطح دو حوزه علمیه امام جعفرصادق(ع) شاهرود، سال پذیرش مقاله1396
آخرین نظرات