محبت الهی و آثار آن در قرآن و روایات

فاطمه طاشیان[1]

چکیده

محبت الهی از جمله موضوع­ هایی است که در حیطه علومی هم­چون علم روان­شناسی، اخلاق، کلام و فلسفه، تفسیر و علوم قرآنی، جامعه ­شناسی و… کاربرد دارد.

واژه محبت از ریشه « حبب » که در لغت به معنی دوست داشتن و در اصطلاح به معنی گرایش به سوی چیزی لذت­بخش است. رابطه حب بین خالق و مخلوق یک رابطه دو طرفه است. البته با وجود دو طرفه بودن دارای شدت و ضعف است که مخلوق و سعادت او در گرو محبت ورزیدن و دوستی با خدا است. آدمی می­تواند از رذائل اخلاقی و شهوانی دوری جسته و به منبعی که کمال مطلق است چنگ زده و تمامی نقائص خود را جبران کند و به کمال و قرب الهی نائل شود. ضروری است انسان از محبوب حقیقی شناخت جامع و کاملی داشته باشد و از فرامین قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم­السلام) کمک بگیرد تا در بیراهه­های عشق­های مجازی گمراه نگردد.

محبت الهی آثاری چون دنیوی فردی، مثل کسب بالاترین درجات توحید، اعطای حکمت و… و آثار دنیوی اجتماعی مثل عامل وحدت جامعه اسلامی و سرافرازی حق و… و آثار اخروی مثل مغفرت الهی، امان از عذاب قبر و… را دارا می­ باشد. انسان باید ابتدا محبوب واقعی را بشناسد و به او عشق ورزد تا از این آثار بهره ­مند شود.

کلید واژه: محبت ، حب ـ محبوبیت نزد خدا ـ محبت پیامبر (صلی الله علیه وآله) ـ محبت اهل بیت (علیهم السلام) ـ آثار محبت اهل بیت (علیهم السلام)

 ……………………………………………………..

[1] - طلبه سطح دو حوزه علمیه امام جعفرصادق(ع) شاهرود، سال پذیرش مقاله1396

ادامه »