شرایط و آثار تلاوت قرآن از منظر قرآن و سنت
لیلا جهانی
چکیده
قرآن اولین و مهمترین و پربارترین نعمت الهی است زیرا انسان، تنها در سایه تعلیم خداوند و به دریافت و تلقی قرآن به کمال نهایی خویش میرسد و تا قرآن نباشد، کسی به مقام انسانیت راه نمییابد.
برترین نعمت خدا یعنی قرآن کریم « احسن الحدیث » نیز هست، بهترینِ سخن و زیباترین کلامی است که خدای سبحان نازل فرموده، چه از نظر الفاظ و عبارات و چه از نظر محتوایی.
همه روایاتی که به نحوی قرآن را بها و قلبها، چشمه علم برای علماء مایه حیات و زندگی واقعی قلوب اهل بصیرت میباشد. در واقع به تدبر در قرآن کریم سفارش میکنند؛ چرا که عالمان واقعی و اندیشمندان ربّانی هنگام برخورد با ایات الهی به تدبر و تفکر پرداخته، راههای هدایت و سعادت را جستجو میکنند. هر که با قرآن انس پیدا کند میتواند آیات آن را راهنمای خود قرار دهد و علاقه و محبت باید نسبت به آیات قرآن کریم شناخت پیدا کرده در آن تدبر کند. محتوایش را دریابد و سپس با عشق، با آن ارتباط فکری و عملی برقرار نماید. با تدبر در قرآن موجب گرایش خوبیها و کسب آگاهی و حقشناسی و اطلاع پیدا کردن بر حکمتها و شناخت خداوند میشود که ائمه (علیهم السلام) نیز به آن تأکید میکنند که ثواب تدبر در قرآن از ثواب نمازهای مستحبی بالاتر است. و تفکر در آن نعمتی است که پروردگار به انسانها ارزانی داشته است. قرآن با تفکر کردن در آن انسانها را به رهایی از ظلمت و تاریکی نفس دعوت کرده است. پس قرآن کتاب آسمانی است که ارزش بسیاری دارد و هدایتگر انسانها در همه زمانهاست، که تلاوت این کتاب آسمانی در روح و جسم آدمی تأثیر دارد، که شفای هر مریضی میباشد.
کلید واژه: قرآن، تلاوت، تدبر، تدبیر
آخرین نظرات