رابطه­ ی متقابل فقر و گناه از دیدگاه آیات و روایات

فاطمه نصرتی

چکیده

فقرا و مساکین هستند که از نظر مال و معیشت در مضیقه و تنگدستی قرار دارند. در اصطلاح فقه فقیر به کسی می­گویند که توان تأمین مخارج زندگی خود را ندارد. فَقُرَ ـ فَقارهً ـ چندان تنگدست شد که گویی کمرش زیر بار مایحتاج زندگی شکسته شده است.

مساکین یا بیچارگان کسانی هستند که از فقرا نادارترند و در واقع هیچ­گونه مالی ندارند. در تعریف فقرا و مساکین آورده­اند که: فقیر کسی است که او را قدرت و توانایی تأمین معاش خود و خانواده­اش نباشد و مسکین از فقیر وضعیت بدتری داردکه از شدت فقر مسکن گزیده و خانه­نشین شده است. فقرا و مساکین در زمره­ی کسانی هستند که مستحق دریافت زکاتند.

فقر تنها شامل فقر مادی و مالی نمی­شود و شامل فقر اخلاقی و مذهبی نیز می­شود که نوع دوم بسیار ناپسندتر از نوع اول است.