شأن و جایگاه امام سوم(علیه السلام) به مثابه‏ ی اسوه‏ ی تربیتی

سمیه ابوترابی[1]

چکیده:

نوشتار حاضر به دنبال این منطق که آدمی در جهت تحقق هدف خلقت خویش می‌باید مسیر تقرب را طی نموده و بایسته‌ی اصلی این سیر و سلوک معرفتی بدون اسوه و الگوی تربیت توحیدی است به کاوش در کلام شیعی و حدیث مصباح‌الهدایه پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) می‌پردازد. در این حدیث پیامبرخدا، امام حسین(علیه السلام) را چراغ هدایت و کشتی نجات نوع بشر معرفی کرده‌اند، حال آن‏که از ابعاد این روایت می‌توان مقوله‌ی اسوگی و جایگاه امام سوم شیعیان در تربیت توحیدی را جستجو نمود. نوشتار حاضر با بهره‌گیری از روش تحلیل محتوا و زمینه‌کاوی متن، شأن و جایگاه امام حسین(علیه السلام) را در کلام شیعی یعنی قرآن، روایات پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله)و ائمه‌ی معصومین(علیهم السلام) و در نهایت اندیشه‌ی علما بررسی کرده است و ‌کوشید به تفسیر مقام سیدالشهداء از منظر اسوگی تربیتی بپردازد.

کلیدواژگان: تربیت توحیدی، امام، اسوه، سیدالشهدا، کلام شیعی.

…………………………………………………………………………….

[1] . فارغ‌التحصیل سطح دو حوزه علمیه مدرسه امام صادق(علیه السلام)، شاهرود