معصومه مصاحبي

چكيده
نخستين و اساسي ترين اصلي كه پايه و زير بناي مكتب قرآن را تشكيل مي دهد ، اصل توحيد است و لذا در قرآن كمتر آيه و يا سطري را مي توان يافت كه در آن مستقيم و غير مستقيم ذكري از خداوند به ميان نيامده باشد . واژه ي خدا از ماده ي وحدت است ، لذا بعضي احد و واحد را به يك معني تفسير كرده اند و معتقدند هر دو اشاره به آن ذاتي است كه از هر نظر بي نظير و منفرد مي‌باشد ،‌ در علم يگانه است ، در قدرت بي مثال و در رحمانيت و رحيميت يكتا است و خلاصه از هر نظر بي‌نظير است .
فرشتگان و صاحبان علم و دانشمندان هر كدام به گونه اي بر يگانگي خداوند گواهي مي دهند و حتي خود خداوند بر يگانگي خويش شهادت مي دهد . خداوند متعال مثل و مانند و شريك ندارد .اساساً محال است كه خداوند مثل و مانند داشته باشد زيرا دوتا و سه تا و غيره از خواص موجودات محدود و نسبي است و هم چنين اگر خدا دو تا يا سه تا بود ، اگر يكي از خدايان اراده ي حركت جسمي نمايد و ديگري اراده ي سكون همان جسم را نمايد . در همان وقت ، پس اگر مرداد هر دو برآيد لازم آيد كه جسم در آن واحد هم متحرك و هم ساكن باشد و اين محال است .
براهين و ادله ي يكي بودن خداوند زياد است ؛ برخي از آن ها بدين قرار مي باشند :‌
1- برهان صرف الوجود 2- برهان وحدت نظام 3- برهان تمانع
4- برهان الفرجه 5- برهان هدايت و فيض تشريعي 6- برهان حقيقت
7- برهان بساطت 8- برهان فطرت
تمامي اين براهين اثبات مي كنند كه خداوند متعال يكي است و همتايي ندارد و دوگانگي و تثليث محال مي باشد .

صفحات: 1· 2