رشد علم و پژوهش در پرتو امید و نگاه خوش بینانه به آینده

طاهره جمشیدی پور[1]

چکیده

نگرش افراد به زندگی و آن چه برایشان اتفاق می افتد، یکسان نیست؛ عده ای با دید مثبت به زندگی و پیش آمدهای آن می نگرند و عده ای ازچنین نگرشی برخوردار نیستند. ولی به هر حال نگاه شخص به زندگی در روح و روان او اثر می گذارد. مهم ترین عامل رشد امید و مثبت اندیشی است. انسانِ با دید خوش بینانه از امکانات و استعدادهای خود به نحو احسن استفاده می کند و از سختی ها  و شکست نمی هراسد و آن را به فرصت تبدیل می‌کند. این پژوهش با روشی توصیفی و کاربردی در پی پاسخ گویی به این سوال می باشد که امید و خوش بینی چه نقشی در گسترش علم و پژوهش دارد. لذا هر چه سطح امید در جامعه بالاتر باشد عزت نفس در آن جامعه بالا می رود و این جامعه در هر عرصه ای بخصوص علم و پژوهش پیشقدم خواهد شد.

کلیدواژه: امید، خوش بینی، مثبت اندیشی، علم و پژوهش

1. دانش آموخته مقطع سطح دو، حوزه علمیه امام جعفر صادق (علیه السلام)، شهرستان شاهرود