مردی خدمت امام صادق (علیه السلام) آمد و عرض کرد: یکی از پسر عموهای شما درباره ی شما حرف می زد هر حرف زشت و فحشی به زبانش آمد. در مورد شما گفت: امام صادق( علیه السلام) به کنیزش فرمود: آبی بیاور تا وضو بسازم. حضرت وضو گرفتند و داخل شدند. راوی می گوید: با خود گفتم: علیه او نفرین می کنند.امام دو رکعت نماز خواند و بعد فرمودند: پروردگارا من از حقم گذشتم و تو از من بخشنده تر و بزرگوارتری او را به من ببخش و مؤاخذه نکن و از گناهش در گذر.

     راوی می گوید: سپس امام گریه کرد و به دعای خویش ادامه داد، به حدی که من از این جریان در شگفت شدم عکس العمل زیبای امام صادق ( علیه السلام) در برابر رفتار زشت پسر عموی خویش، نشات گرفته از خلق و خوی الهی است. و این همان چیزی است که قرآن ما را به آن دعوت نموده است. امام نه تنها بد زبانی او را به بدی پاسخ نداد بلکه برای او از خداوند طلب بخشش و مغفرت کردند و این جز از یک روح بزرگ و بزرگوار ساخته نیست.