برای دستیابی به اخلاق نیک، پیشوایان ما حدود  را ذکر کرده اندکه اگر آن ها را در خودمان پیاده و اجرا کنیم. به حسن خلق نایل می شویم و ما را در شمار انسان های خوش اخلاق در می آورند.از امام صادق(علیه السلام) پرسیدند: حد و اندازه حسن خلق چیست؟ چه کنیم تا به صفت حسن خلق متصف شویم؛ حضرت فرمودند: اندازه خلق این است که فروتن و نرم خو باشی، سخت پاک و پاکیزه باشد.و با روی گشاده با برادران دینی ات رو به رو شوی.

نرم خویی، پاکیزه گویی و گشاده رویی سه ویژگی است که اگر در کسی جمع شود. می توان او را خوش اخلاقی شمرد و همه فضائل و درجاتی که در روایات برای یک انسان خوش اخلاق ذکر نموده اند برای او شمرد. نخستین حد خوش خلقی نرم خویی است که شاید مهمترین و اصلی ترین عنصر از عناصر و پایه های حسن خلق است و می توان آن را نیروی محرکه و موتور اصلی حسن خلق برشمرد. نرم خویی بدان معناست که انسان در ناگواری ها و ناملایمات جوش نیاورد و موتور و غضبش خاموش باشد.