خبر برگزاری کرسی آزاد اندیشی
سازش یا مقاومت
مدرسه علمیه امام جعفر صادق(ع)-شاهرود
کرسی آزاد اندیشی با عنوان «سازش یا مقاومت» در مدرسه علمیه امام جعفر صادق(ع) شاهرود برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی مدرسه علمیه امام جعفر صادق(ع) شاهرود، به همت واحد پژوهش مدرسه علمیه امام جعفر صادق(ع) شاهرود و به مناسبت هفته پژوهش، روز چهارشنبه مورخ 98/9/27 کرسی آزاد اندیشی با عنوان «سازش یا مقاومت» در مدرسه علمیه امام جعفر صادق(ع) شاهرود، برگزار شد.
استاد ارائه کننده بحث: سرکار خانم فاطمه حسنی، استاد منتقد: سرکار خانم خدیجه امیری و استاد داور: جناب آقای دکتر علی مصطفوی بودند.
در ابتدای کرسی، استاد ارائه کننده بحث «سرکار خانم فاطمه حسنی» در مورد موضوع کرسی یعنی: «سازش با استکبار » یا «مقاومت در برابر استکبار جهانی» توضیحاتی را بیان نمودند. ایشان در این باره متذکر شدند که: «مقاومت به معنای عدم گفتمان و عدم مذاکره و عدم گفتگو نیست و تعاملی که در حیطه ی مقاومت صورت می پذیرید باید در مقام امنیت، اقتدار و جایگاهی باشد که تمامی منافع و آسیب ها در آن مد نظر گرفته شود.»
ایشان در ادامه از افرادی که خواهان سازش یا مقاومت هستند، خواستند تا نظرات خود را در این باره ارائه کنند.
سپس خانم امیری به عنوان استاد منتقد، بیان داشتند: «هرچند اینجانب به عنوان طرفدار سازش در این جایگاه قرار گرفتم؛ اما معتقدم سازش نباید به طور مطلق باشد؛ بلکه در شرایط کنونی که مردم در فشار اقتصادی هستند و خطر گسترش فساد و دین گریزی وجود دارد و تورم روز به روز افزایش می یابد و به تبع آن بیکاری زیاد می شود، لازم است با کشورهای قدرتمند جهان در بسیاری از امور توافقاتی صورت گیرد. چنانچه پیامبر اکرم (ص) نیز در شرایط اضطراری با کفار توافقات و پیمان هایی را انجام می دادند. همچنین صلح امام حسن (ع) نیز نمونه دیگری از این سازش هاست.»
پیرو سخنان ایشان طرفداران سازش تنفر از جنگ، از بین رفتن تحریم، روان شدن زندگی در اثر صلح و غیره را از فواید سازش برشمرده و کاهش ارزش پول، ضعف دین ، ورود آسیب به زندگی و ایجاد خستگی در افراد جامعه را از پیامدهای مقاومت دانستند.
در مقابل طرفداران نظریه سازش، پیروان نظریه مقاومت حفظ عزت، امنیت، اقتدار ملی را از فواید مقاومت دانسته و از دست دادن ارزش های دینی و ملی را از آسیب های سازش برشمردند.
در پایان استاد داور «جناب آقای دکتر مصطفوی» به جمع بندی بحث پرداختند. ایشان در این باره فرمودند: «برای اینکه درک درستی از موضوع بحث داشته باشیم، در ابتدا باید معنای دو واژه ی «سازش» و «مقاومت» را بدانیم.
سازش یعنی حفظ کردن وضع موجود با کمترین هزینه، و مقاومت یعنی تغییر بنیادی بر مبنای تفکر مقاومتی.
ویژگی سازش این است که: پیاده نظامش بسیار ترسو است؛ اما اتاق فکرش بسیار فعال و قوی است. در سازش، سازشگر باید مبانی و تفکرات طرف مقابل را پذیرفته و آن ها را در کشور پیاده کند. بر این اساس، زمانی که ما بخواهیم با استکبار جهانی سازش کنیم، باید ادبیات استکبار را بپذیریم. عقاید ما می شود لیبرالیسمی و اومانیسمی، حکومت می شود، حکومت سکولار، وقتی حکومت سکولار شد، سیستم اقتصادی می شود کاپیتالیسم. بدین ترتیب بیشتر تفکرات و عملکرد ما می شود، تفکرات و عقاید استکباری.»
ایشان در ادامه فرمودند: «در بحث مقاومت، سربازان واقعی مقاومت، گفتمان را از اتاق فکرشان شروع می کنند؛ اما به دلیل اینکه در مرحله ی اجرا، یاران مقاومت بازیگر سازش می شوند، مقاومت نمی تواند اهداف و افکار خود را به درستی اجرا کند»
در پایان کرسی، از پژوهشگران برتر تجلیل به عمل آمد و به ایشان جوایزی اهدا گردید.
آخرین نظرات