«خواهش دعا»
شخصی با هیجان و اضطراب به حضور امام صادق( علیه السلام) آمد و
گفت: درباره من دعایی بفرمایید تا خداوند به من وسعت رزقی بدهد که خیلی فقیر و تنگدستم.
امام (علیه السلام) فرمود: هرگز دعا نمی کنم. مرد گفت: چرا دعا نمی کنید؟
امام فرمودند: برای اینکه خداوند راهی برای این کار معین کرده است ، خداوند امر کرده که روزی را پی جویی کنید و طلب نمایید اما تو می خواهی در خانه خود بنشینی و با دعا روزی را به خانه خود بکشانی.

کافی ۱۴۰:۲، باب القناعة، سفینه البحار، ماده قنع، وسائل الشیعه

سیره_ائمه_معصومین
محقق_خانم_طیبه_عرب_احمدی
مدرسه_علمیه_خواهران_امام_جعفر_صادق_ع_شاهرود

《 یتیمان در اولویّت》

?امام علی (علیه‌السلام) نسبت به خانواده‌هایی که سرپرست نداشتند و بچه‌هایی که طعم پدر را نچشیده بودند، حسّاسیّت بیشتری داشتند و آنان را در اولویّت قرار می‌دادند. مخصوصاً آن دسته از خانواده‌هایی که بر اثر جنگ مرد و پدر خود را از دست داده بودند و حقّ بزرگی بر گردن حکومت و جامعه داشته‌اند.[1]

برای امام علی (علیه‌السلام) توجه به یتیمان به قدری پراهمیت است که ایشان در وصیت خویش سفارش به یتیمان می‌نمایند. اینکه نکند روزی گرسنه باشند و به خاطر بی توجّهی مسئولین و مردم آنان از بین بروند.[2]

[1] بحارالانوار، ج41، ص123.
[2] تحف العقول، ترجمه حسن زاده، ص 333.?

سیره_علوی
محقق_خانم_طیبه_عرب_احمدی