روانشناسی رفتاری خوارج در نهج البلاغه

                                                      محمد رضا عامریان[1] – حکیمه سلیمانیان[2]

چکیده:

خوارج نخستین فرقه متحجر و جامد الفکری بودند که در صدر اسلام پیدا شدند انها به لحاظ شخصیتی ویژگی ها و رفتارهای خاص خود را داشتند که می توان منشا این رفتارها را از منظر روانشناسی عدم علم و اگاهی کافی از دین و بکار نبستن قوه ی تعقل برای استنباط نتیجه دانست همچنین دفاع بدون دلیل از اعتقادات باطل ونپذیرفتن تغییر و تحول در افکارشان موجب می شد در مقابل هر فردی که مخالف افکار انها باشد سرسختانه بایستند انها با داشتن روحیه لذت جویی و هوا پرستی در لایه های زیرین شخصیت خود میخواستند از طریق دین، دنیای خویش را اباد کنند بنابراین تمامی رفتارهای خود را در راستای این هدف تفسیر و توجیه می کردند ونیز با تنگ نظری و خود برتر بینی خویشتن را بی نیاز از سخنان حق دیگران می دانستند لذا دارای گنجایش و ظرف پذیرش حقایق نبودند در نتیجه محکم ترین دلایل اثری در وجودشان نمی گذاشت

کلید واژه ها: جهل- تعصب- دنیا پرستی – ضیق صدر

……………………………………………………………..
[1]  -مدیرگروه معارف دانشگاه علوم پزشکی شاهرود
[2]  طلبه سطح دو حوزه علمیه امام جعفر صادق (علیه السلام )شهرستان شاهرود – تاریخ پذیرش مقاله 1396