از جمله روایات ،درباره ی شب زنده داری روایتی است که از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که فرموند: از آنچه خداوند متعال به حضرت موسی(علیه السلام) وحی کرد این است که فرمود: دروغ می گوید که می پندارد که مرا دوست دارد و زمانی که تاریکی شب او را در آغوش می کشد از من غافل شدو و می خوابد، ای پسر عمران اگر مشاهده کنی کسانی را که در دل شب به خاطر من از خواب بر می خیزند. در حالی که من حقیقت خود را بر آنان ممثل ساخته ام و با من سخن می گویند از روی حضور (گویا مرا می بیند) هر چند من عزیزتر از آنم که نزد کسی حضور حسی و مادی یابم. ای پسر عمران. ببخش برای من. از دیده ات اشک و از دلت خشوع و از بدنت خضوع و آن گاه در تاریکی های شب مرا بخوان که خدایت را نزدیک و پاسخگو خواهی یافت.

     پیامبر (صل الله علیه و آله) فرمودند: آیا نمی بینید. نماز شب جوانان را که چهره هایشان از همه مردم زیباتر و جذاب تر است. علتش آن است که آنان شب ها با خدای سبحان خلوت می نمایند…پس خداوند متعال هم لباس نورانی بر آنان می پوشاند. از امام صادق(علیه السلام) روایت شد که فرموند نماز شب موجب خشنودی خداست و دوستی فرشتگان است و سنت پیامبران و نور معرفت و اساس ایمان و آسایش بدن و ناخوشایند شیطان است. نماز شب سلاحی است علیه دشمنان و سبب اجابت دعا و قبولی اعمال و برکت در رزق و روزی است. و شفیع میان نماز شب خوان و فرشته مرگ است و چراغ خانه قبر و فرش زیر اوست و پاسخی است. برای فرشتگان نکیر و منکر و تا روز رستاخیز مونس و زائر او در قبر می باشد.